برنج 2 کیلویی نمونه عنبربو

توضیحات

عنبربو برنج غالب جنوب کشور که خوزستان بیشترین سطح زیر کشت این نوع برنج را داراست . برنج عنبربو از اصلاح نژاد برنج بینام بوجود آمده تا برنجی برا مناطق کم آب و گرم جنوب کشور کشت شود . برنج عنبربو از عطر خوب و پخت مناسبی درمقایسه با سایر برنج های پرمحصول کشور برخوردار است . مرغوب ترین این نوع برنج ، عنبربو شوشتر خوزستان است که اغلب شلتوک آن نیز برای بوجار و تبدیل شدن به برنج سفید به گیلان منتقل شده تا در کارخانه های گیلان بوجار شود . عنبربو عرضه شده در فروشگاه برنج ورنا از این نوع برنج است .

برنج عنبربو دارای آمیلوز ۵/۲۲ و غلظت ژل ۵۳ و حرارت ژلاتینه شدن ۲/۳ می باشد . عطر برنج عنبربو از برنج هاشمی مقداری کمتر و دانه خام آن قطر بیشتر از تمامی برنج ها دارد و ظاهری گرد دارد ، دانه خام آن ۶.۹ میلیمتر و پس از پخت ۱۱.۵ تا ۱۱.۸ میلیمتر قد میکشد .

برنج عنبربو شباهت زیادی به برنج های چمپا دارد اما قیمت بالاتر آن باعث معرفی برنج چمپا با نام عنبربو توسط متقلبان بازار میشود تا برنج بی کیفیت چمپا را با قیمت عنبربو به شما بفروشند . یکی از راه های شناخت این دو برنج از هم قد کشیده تر و دانه های بزرگتر عنبربو نسبت به چمپا است ، اما ممکن است برای هر کسی این شناخت مقدور نباشد .

آنالیز برنج ایرانی :

بهترین انواع برنج دارای درجه حرارت ژلاتینه شدن متوسط ۳ تا ۵ و غلظت ژل متوسط ۴۰ تا ۶۰ و آمیلوز متوسط ۲۰ تا ۲۵ می باشند .

این نوع برنج ها از نظر ذائقه اکثریت مصرف کنندگان بهترین نوع پخت با ری بالا و ظاهری مناسب و مجلسی هستند که بیشترین طرفدار را برای سفره های ایرانی دارند .

برنج هایی که هر سه ویژگی بالا در رنج های ذکر شده را دارا باشند پخت آرام و ری بالا و پس از پخته شدن نرم ، متورم و دانه های جدا از هم را دارند .

درجه حرارت ژلاتینه پایین (۱-۳) موجب نرم و چسبنده شد ( شفته شدن ) و متوسط (۳-۵) نرم و جدا از هم و بالا ( بیشتر از ۵ ) باعث سفت و خشک شدن برنج میگردد .

غلظت ژل پایین (۲۵-۴۰) سفت و خشک ، متوسط (۴۰-۶۰) نرم و دانه های جدا ، بالا ( ۶۰-۱۰۰ ) نرم و چسبنده یا شفته شدن برنج می گردد .

برنج هایی که آمیلوز آنها پایین ( ۰-۲ ) باشند بعد از پخت کاملا چسبنده و خمیری بدون تفکیک شدن دانه ها را مشاهده میکنید ، آمیلوز کم (۲تا۲۰ ) برنج هایی نرم و لعابدار و دانه های ترک خورده ، آمیلوز متوسط (۲۰-۲۵) پس از پخت ترک نخورده و دانه هایی نرم ،متورم و کاملا جدا از هم می باشند ، آمیلوز بالا (بیشتر از ۲۵ ) برنج هایی که پس از پخت به سرعت سفت و خشک شده و مصرف آن ها فقط در زمان پخت اولیه مناسب است .

نکته اینکه هر سه عامل در کنار هم تعیین کننده خصوصیات برنج مورد نظر می باشند و به تنهایی تاثیر کمتری دارند اما در کنار این عوامل شرایط محیطی کشت برنج نیز میتواند تعیین کننده پخت برنج مذکور شود و این عوامل سه گانه را تحت تاثیر خود قرار دهد .